Η νευρική ανορεξία είναι μια διατροφική διαταραχή με βλαβερές συνέπειες για την υγεία. Χαρακτηρίζεται από ασυνήθιστα χαμηλό σωματικό βάρος, έντονο φόβο για την αύξηση βάρους και μια παραμορφωμένη αντίληψη του σώματος. Η νευρική ανορεξία είναι πιο συχνή στις γυναίκες και στα νεαρά κορίτσια κατά την περίοδο της εφηβείας.
Η ανορεξία δεν αφορά το φαγητό. Είναι ένας εξαιρετικά ανθυγιεινός και μερικές φορές απειλητικός για τη ζωή τρόπος αντιμετώπισης ψυχολογικών και συναισθηματικών προβλημάτων. Η ανορεξία, όπως και άλλες διατροφικές διαταραχές, μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί. Με την ψυχοθεραπεία, όμως, μπορείτε να αποκτήσετε μια καλύτερη αίσθηση του ποιοι είστε, να επιστρέψετε σε πιο υγιεινές διατροφικές συνήθειες και να αντιστρέψετε μερικές από τις σοβαρές συνέπειες που μπορεί να φέρει η ανορεξία.
Τα αίτια της ανορεξίας
Η ακριβής αιτία της νευρικής ανορεξίας είναι άγνωστη. Όπως και με πολλές ασθένειες, είναι πιθανώς ένας συνδυασμός βιολογικών, ψυχολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
- Βιολογικοί παράγοντες
Αν και δεν είναι ακόμα σαφές το ποια ακριβώς γονίδια εμπλέκονται, μπορεί να υπάρχουν γενετικοί παράγοντες που κάνουν μερικούς ανθρώπους πιο ευάλωτους στη νευρική ανορεξία. Μερικοί μπορεί να έχουν τάση προς την τελειομανία, την ευαισθησία και την επιμονή, χαρακτηριστικά που συνδέονται με την ανορεξία.
- Ψυχολογικοί παράγοντες
Τα αίτια της ανορεξίας θεωρούνται κατά κύριο λόγο ψυχολογικά. Οι συναισθηματικές δυσκολίες (όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση), οι διαταραχές προσωπικότητας, τα κοινωνικά και οικογενειακά προβλήματα. Μερικά συναισθηματικά χαρακτηριστικά μπορεί επίσης να συμβάλλουν στην ανορεξία. Οι ψυχαναγκασμοί καθιστούν πιο επιρρεπείς κάποιους ανθρώπους σε «αυστηρές» δίαιτες και στον εκούσιο περιορισμό της κατανάλωσης τροφής. Μπορεί, επίσης, να έχουν μια ακραία τάση για τελειομανία, η οποία οδηγεί τους ανθρώπους να νιώθουν ότι δεν είναι αρκετά αδύνατοι.
Ανορεξία και συνέπειες
Οι συνέπειες που επιφέρει η νευρική ανορεξία σχετίζονται με την πείνα, αλλά η διαταραχή περιλαμβάνει επίσης συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα που σχετίζονται με μη ρεαλιστική αντίληψη του σωματικού βάρους.
Ανορεξία: Συνέπειες στο σώμα
- Ακραία απώλεια βάρους
- Μη φυσιολογικές τιμές στις εξετάσεις αίματος
- Κούραση
- Αϋπνία
- Ζάλη ή λιποθυμία
- Χρωματισμός των δακτύλων
- Μαλλιά που πέφτουν
- Απώλεια εμμήνου ρύσεως
- Δυσκοιλιότητα
- Ξηρό ή κιτρινωπό δέρμα
- Δυσανεξία στο κρύο
- Ανωμαλίες στον καρδιακό ρυθμό
- Χαμηλή αρτηριακή πίεση
- Αφυδάτωση
- Οστεοπόρωση
- Διόγκωση/πρήξιμο των χεριών ή των ποδιών
Άλλες συνέπειες
- Ανεξήγητη ενασχόληση με τις τροφές και τις θερμίδες τους
- Ανορεξία
- Αφαγία
- Ψέματα σχετικά με τη διατροφή
- Κοινωνική απόσυρση
- Ευερεθιστότητα
- Μειωμένο ενδιαφέρον για σεξ
- Καταθλιπτική διάθεση
- Σκέψεις αυτοκτονίας
Θεραπεία και αντιμετώπιση
Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει φάρμακα, ψυχοθεραπεία και διατροφική συμβουλευτική. Συχνά είναι δύσκολο για έναν ασθενή να αποδεχτεί ότι έχει νευρική ανορεξία και κατά συνέπεια δεν είναι εύκολο να ξεκινήσει τη θεραπεία. Η αποδοχή της ύπαρξης της νόσου από τον ασθενή και η επακόλουθη συμμόρφωσή του με τη θεραπεία είναι η αρχή της επίλυσης του προβλήματος.
Οι στόχοι της θεραπείας περιλαμβάνουν:
- Επαναφορά του σωματικού βάρους εντός φυσιολογικών ορίων
- Αντιμετώπιση των συναισθηματικών προβλημάτων
- Θεραπεία των νοσηρών σκέψεων
Η θεραπεία είναι συνήθως μακράς διάρκειας και μπορεί να υπάρχουν υποτροπές, ιδιαίτερα σε περιόδους έντονου στρες. Η υποστήριξη από την οικογένεια και τους φίλους είναι σημαντική για τη θετική έκβαση του ασθενούς.
Οι στόχοι της αποτελεσματικής θεραπείας ανορεκτικών ατόμων είναι τόσο σωματικοί όσο και ψυχολογικοί, αφού οι δύο παράγοντες είναι αλληλένδετοι. Συνήθως επιλέγεται η γνωσιακή – συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία (CBT), η οποία εστιάζει στην αλλαγή του τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς.
Φαρμακευτική αγωγή
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για τη νευρική ανορεξία, ωστόσο ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει συμπληρώματα διατροφής ή φάρμακα για τον περιορισμό του άγχους, της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής και της κατάθλιψης. Οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRI) χρησιμοποιούνται ευρέως ως αντικαταθλιπτικά, ωστόσο οι ασθενείς μπορούν να λάβουν τα παραπάνω φάρμακα μόνο αν το σωματικό τους βάρος είναι πάνω από το 95% του φυσιολογικού για το ύψος και την ηλικία τους.
Διαβάστε περισσότερα για: