Η μισοφωνία είναι μια διαταραχή κατά την οποία τα άτομα επηρεάζονται συναισθηματικά από κοινούς ήχους, οι οποίοι δεν γίνονται ιδιαίτερα αντιληπτοί από άλλους. Όσοι πάσχουν από τη συγκεκριμένη διαταραχή περιγράφουν έναν ήχο που «μπορεί να σε τρελάνει».

Τα άτομα με μισοφωνία, ή αλλιώς με το σύνδρομο επιλεκτικής ευαισθησίας στον ήχο, είναι ικανά να ενοχληθούν από τον ήχο που κάνει η αναπνοή, το μάσημα, το γάβγισμα, το ρουθούνισμα ή το χασμουρητό. Το μίσος για τους συγκεκριμένους ήχους μπορεί να προκύψει και από το μάσημα της τσίκλας ή το ξύσιμο των νυχιών στον μαυροπίνακα. Οι αντιδράσεις τους μπορεί να κυμαίνονται από θυμό έως πανικό. Ο μέσος όρος εμφάνισης της διαταραχής είναι τα 12 έτη, στο προεφηβικό στάδιο.

Ο όρος τέθηκε πρώτη φορά από τους Αμερικανούς επιστήμονες Pawel και Margaret Jastreboff το 2001. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ διέγνωσαν μια διαφοροποίηση στον μετωπιαίο λοβό στα άτομα που έπασχαν από τη συγκεκριμένη διαταραχή. Όταν εκδηλώνεται κάποιος ήχος, αυτά τα άτομα υπόκεινται σε συγκεκριμένες εγκεφαλικές δραστηριότητες που διαφέρουν από των φυσιολογικών ατόμων.

Συμπτώματα της μισοφωνίας

Η διαταραχή μπορεί να παρουσιάσει από ήπιες μέχρι ακραίες διακυμάνσεις. Το άτομο με ήπια συμπτώματα μπορεί να αισθανθεί:

Αηδία
Ανησυχία
Αμηχανία
Επιθυμία εξάλειψης του ήχου
Λεκτική ή σωματική επιθετικότητα

Ωστόσο, εάν ο ήχος είναι πολύ ενοχλητικός, τότε μπορεί να προκαλέσει:

Οργή
Φόβο
Κρίση πανικού
Υπερβολικό θυμό
Συναισθηματική δυσφορία

Μισοφωνία και ψυχική υγεία

Τα πρώτα επιστημονικά ευρήματα υποδηλώνουν ότι αιτία της μισοφωνίας είναι η υπερσυνδεσιμότητα ανάμεσα στο ακοολογικό και το μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου, ένα τμήμα του που ευθύνεται για την παραγωγή συναισθημάτων. Ωστόσο, άλλες μελέτες συνδέουν τη μισοφωνία με προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, τo σύνδρομο Tourette και το σύνδρομο του μετατραυματικού στρες. Επίσης παρατηρείται συχνά σε άτομα που έχουν εμβοές. Βέβαια, υπάρχουν και πάσχοντες που δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα ψυχικής υγείας.

Τα άτομα αυτά συχνά αισθάνονται αμηχανία και δεν το αναφέρουν σε παρόχους υγειονομικής περίθαλψης. Ουσιαστικά πρόκειται για μια πραγματική διαταραχή, η οποία μπορεί να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο την ψυχική υγεία του ασθενούς.

Θεραπεία της μισοφωνίας

Το πρώτο βήμα στη θεραπεία είναι να προσπαθήσει ο πάσχων να καταλάβει την αιτία που τον ενοχλεί τόσο πολύ ένας συγκεκριμένος ήχος και στη συνέχεια να κάνει ό,τι μπορεί για να τιθασεύσει τις αντιδράσεις του. Σε αυτό σίγουρα θα βοηθήσει η γνωστική – συμπεριφοριστική θεραπεία, κατά την οποία οι ασθενείς μαθαίνουν να αποσπούν την προσοχή τους, ενώ η απομάκρυνση από την πηγή του ήχου μπορεί επίσης να βοηθήσει.

Σύμφωνα με διακεκριμένους νευρολόγους, τα νέα είναι καλά για τα άτομα με μισοφωνία, καθώς είναι η πρώτη φορά που παρατηρείται διαφοροποίηση στην κατασκευή του εγκεφάλου τους αλλά και στη λειτουργία τους. Πρόκειται για μια αληθινή διαταραχή, η οποία μέχρι πρότινος είχε τεθεί υπό αμφισβήτηση.

Στρατηγικές που μπορείτε να εφαρμόσετε όταν οι ενοχλητικοί ήχοι σάς «τρελαίνουν» το μυαλό:

Φορέστε ακουστικά
Πάρτε βαθιές εισπνοές
Kάντε χρήση ωτοασπίδων
Ανοίξτε το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση
Εξασκηθείτε στη διαχείριση του άγχους

Δείτε το βίντεο που ακολουθεί:

O ψυχίατρος δρ Florian Vogt και η Michelle Davies, η οποία πάσχει από μικροφωνία, εξηγούν τη συγκεκριμένη διαταραχή.

Διαβάστε ακόμη: