Ο σαδισμός είναι ένα είδος παραφιλίας. Η ήπια σαδιστική σεξουαλική συμπεριφορά είναι μια συχνή σεξουαλική πρακτική –με τη συγκατάθεση ενηλίκων– και συνήθως δεν είναι επιβλαβής ούτε πληροί τα κλινικά κριτήρια ώστε να χαρακτηριστεί ψυχική διαταραχή. Ωστόσο, σε κάποιους ανθρώπους οι συμπεριφορές κλιμακώνονται σε σημείο που προκαλούν βλάβη, ψυχική ή σωματική.

Οι περισσότεροι σαδιστές έχουν επίμονες φαντασιώσεις. Σε αυτές η σεξουαλική διέγερση προκύπτει από τα δεινά που προκαλούνται στον σύντροφο, είτε με τη συγκατάθεσή του (μαζοχισμός) είτε δίχως αυτήν. Όταν ο σαδισμός ασκείται σε συντρόφους χωρίς συγκατάθεση, αποτελεί εγκληματική δραστηριότητα και είναι πιθανό να συνεχιστεί έως ότου συλληφθεί ο δράστης.

Ωστόσο, ο σαδισμός δεν είναι συνώνυμος με τον βιασμό, καθώς οικοδομεί ένα σύνθετο κατασκεύασμα σεξουαλικότητας και εξουσίας πάνω στο θύμα. Ο σαδισμός διαγιγνώσκεται σε ποσοστό περίπου 10% των βιαστών. Ακόμη εμφανίζεται σε ποσοστό 37 έως 75% σε ανθρώπους που έχουν διαπράξει σεξουαλικά εγκλήματα.

Διαγνωστικά κριτήρια

Για να διαγνωστεί ένα άτομο με σαδιστική διαταραχή, πρέπει να πληρείται το ακόλουθο διαγνωστικό ζεύγος. Ο πάσχων θα πρέπει:

Για έξι μήνες ή περισσότερο να έχει έντονη σεξουαλική διέγερση από τη σωματική ή ψυχολογική καταπόνηση ενός άλλου ανθρώπου, μέσω φαντασιώσεων και σκέψεων.
Να ενέδωσε σε αυτές τις σεξουαλικές φαντασιώσεις χωρίς τη συγκατάθεση του άλλου ατόμου ή οι πράξεις αυτές να προκάλεσαν σημαντικά προβλήματα σε σημαντικούς τομείς της ζωής του ατόμου (στην εργασία ή τις προσωπικές του σχέσεις).

Συννοσηρότητα

Συχνά στοιχεία σαδιστικής συμπεριφοράς εμφανίζονται μαζί με άλλες ψυχικές ασθένειες, όπως:

Οι γιατροί μπορούν επίσης να προσδιορίσουν εάν η διαταραχή εμφανίστηκε:

Σε ελεγχόμενο περιβάλλον. Συνήθως ισχύει για άτομα που ζουν σε ιδρύματα ή σε άλλα περιβάλλοντα όπου οι ευκαιρίες συμμετοχής σε σαδιστικές σεξουαλικές συμπεριφορές περιορίζονται.
Σε πλήρη ύφεση. Το άτομο δεν έχει ενεργήσει σύμφωνα με τις παρορμήσεις του για τουλάχιστον πέντε χρόνια και βρίσκεται σε ένα ανεξέλεγκτο (μη θεσμικό) περιβάλλον.

Ενδιαφέροντα στοιχεία

Με βάση ιατροδικαστικά δείγματα, τα άτομα με σαδισμό είναι σχεδόν αποκλειστικά άνδρες. Ωστόσο, ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του πληθυσμού της Αυστραλίας έδειξε ότι το 2,2% των ανδρών και το 1,3% των γυναικών είχαν σχέση με τον λεγόμενο «σαδομαζοχισμό» και τις πρακτικές κυριαρχίας και υποταγής κατά τους τελευταίους 12 μήνες.

Δεν υπάρχουν πολλά άλλα στοιχεία σχετικά με τον επιπολασμό και την εξέλιξη της σεξουαλικής διαταραχής του σαδισμού. Ωστόσο, σύμφωνα με μελέτη, γυναίκες ανέφεραν πως συνειδητοποίησαν σαδιστικές τάσεις σε νεαρούς ενηλίκους. Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι η μέση ηλικία έναρξης του σαδισμού στους άνδρες ήταν περίπου τα 19 έτη. Είναι σημαντικό βέβαια να τονιστεί η διαφορά μεταξύ του σαδισμού που προκύπτει από ήπιες σεξουαλικές πράξεις και την απόλυτη συγκατάθεση του συντρόφου και της σαδιστικής διαταραχής.

Αντιμετώπιση και θεραπεία

Είναι απίθανο άτομα με σαδιστική διαταραχή να αναζητήσουν θεραπεία από μόνα τους. Στην πραγματικότητα, τα άτομα που πιάνονται να διαπράττουν ένα τέτοιο έγκλημα που σχετίζεται με την παραφιλία υποχρεούνται από τον νόμο να λάβουν βοήθεια για τη διαταραχή τους. Αυτή συνήθως περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή.

Ψυχοθεραπεία: Συγκεκριμένα, η γνωσιακή – συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει αυτά τα άτομα να αναγνωρίσουν τα πρότυπα της σεξουαλικής τους διέγερσης και να μάθουν υγιείς τρόπους αντιμετώπισής τους. Η γνωσιακή – συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία μπορεί επίσης να βοηθήσει το άτομο να εντοπίσει και να ξεπεράσει αυτά τα επιβλαβή πρότυπα σκέψης.
Φάρμακα: Μερικές φορές συνταγογραφούνται αντικαταθλιπτικά για την εξισορρόπηση των χημικών ουσιών του εγκεφάλου καθώς και για τη μείωση της παρορμητικής συμπεριφοράς. Ομοίως, κάποιες φορές συνταγογραφούνται αντιανδρογόνα φάρμακα για την καταστολή της σεξουαλικής επιθυμίας του ατόμου.