Το ουρικό οξύ είναι το τελικό προϊόν του μεταβολισμού των ενώσεων πουρίνης.
Οι πουρίνες είναι συγκεκριμένα αμινοξέα που βρίσκονται σε μια ποικιλία τροφίμων, ειδικά σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης.
Οι πουρίνες δεν είναι επικίνδυνες ή επιβλαβείς για την υγεία , αλλά όταν το σώμα τις διασπά, παράγεται ουρικό οξύ. Η μεταβολική διαταραχή που ευθύνεται για την ουρική νόσο είναι η υπερουριχαιμία.
Προτείνεται ως ορισμό της, κάθε τιμή ουρικού οξέος του ορού μεγαλύτερη των 6mg/dl.
Η τιμή αυτή δείχνει να είναι το όριο πάνω από το οποίο πιθανά θα έχουμε την εμφάνιση κλινικών συμπτωμάτων Ουρικής Αρθρίτιδας.
Η ουρική νόσος είναι μια μεταβολική πάθηση που χαρακτηρίζεται από εναπόθεση κρυστάλλων ουρικού μονονατρίου στις αρθρώσεις και στους εξωαρθρικούς ιστούς.
Οι μορφές της ουρικής νόσου:
1) Ασυμπτωματική υπερουριχαιμία
2) Ουρική Αρθρίτιδα
- Οξεία ουρική αρθρίτιδα
- Νόσο των μεσοδιαστημάτων των κρίσεων
- Χρόνια τοφώδη αρθρίτιδα
3) Νεφρική νόσος
Το ουρικό οξύ είναι δυσδιάλυτο στο νερό, συνεπώς η υπερουριχαιμία έχει ως αποτέλεσμα να εναποτίθενται κρύσταλλοι ουρικού μονονατρίου σε διάφορα σημεία του σώματος .
Οι ασθενείς με ουρική νόσο (gout) πάσχουν από πολλαπλά συνοδά νοσήματα:
Αρτηριακή Υπέρταση: 89%
Μεταβολικό Σύνδρομο: 63-87% Παχυσαρκία: αυξημένος κίνδυνος ουρικής νόσου Αύξηση βάρους: αυξημένος κίνδυνος ουρικής νόσου
Χρόνια Νεφρική Νόσος : 47% Η υπερουριχαιμία είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση την εξέλιξη της χρόνιας νεφρικής νόσου.
Διαβήτης : 29-33%
Υπερλιπιδαιμία : 63%
Στεφανιαία Νόσος : 37% Αυξημένος κίνδυνος εμφράγματος του μυοκαρδίου
- Αυξημένη θνητότητα λόγω στεφανιαίας νόσου / Χαμηλές δόσεις ασπιρίνης και χρήση διουρητικών επάγουν αύξηση του ουρικού οξέος και αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ουρικής νόσου.
- Ιστορικό ισχαιμικής καρδιοπάθειας και συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ουρικής νόσου
Καρδιακή Ανεπάρκεια : 12%
Ουρική νόσος και φλεγμονή
Η υπερουριχαιμία συνοδεύεται από συστηματική φλεγμονή ακόμη και σε ασυμπτωματικούς ασθενείς.
Πρόσφατες μελέτες αναφέρουν την παρουσία υπερηχογραφικών ευρημάτων που παραπέμπουν ξεκάθαρα στην ύπαρξη κρυστάλλων ουρικού μονονατρίου στις αρθρώσεις ή τους τένοντες 30-50% ασθενών με μακράς διάρκειας ασυμπτωματική υπερουριχαιμία.
Η ΙL-1β βρίσκεται στην κορυφή του φάσματος της φλεγμονής που προκαλεί τις συστηματικές εκδηλώσεις . Η IL-1β παίζει βασικό ρόλο στην παθοφυσιολογία πολλών συνοδών νοσημάτων της ουρικής νόσου . η IL-1β ίσως συνδέει μοριακά την υπερουριχαιμία με πολλά από τα συνοδά νοσήματα.
Θεραπευτικό Πρωτόκολλο ΕΟΦ για την Συμπτωματική Υπερουριχαιμία
Φαρμακευτική θεραπεία υπερουριχαιμίας
Α1. Χορήγηση Αλλοπουρινόλης
Α2. Ουρικοαπεκκριτικά φάρμακα
Προβενεκίδη
Σουλφινπυραζόνη
Βενζοβρωμαρόνη
Β1 Φεμπουξοστάτη:
Επί μη ανταπόκρισης στην αλλοπουρινόλη σε δόσεις ως 300mg
Μη φαρμακευτική θεραπεία
Δίαιτα
- Μείωση της πρόσληψης των πουρινών
- Μείωση ποτών που περιέχουν φρουκτόζη
- Αύξηση των γαλακτοκομικών με χαμηλά λιπαρά
- Αύξηση πρωτεϊνούχων λαχανικών, κερασιώνoura
- Μείωση αλκοόλ – αποφυγή κυρίως της μπύρας
Ανάκτηση φυσιολογικού βάρoυς – αποφυγή ταχείας απώλειας (έως 1Kg/μήνα).
