Οι γάτες είναι ένα ζώο συντροφιάς που βρίσκουν αγάπη σε πολλά νοικοκυριά οικογενειών που έχουν παιδιά με αυτισμό, ιδίως του εξωτερικού.
Μάλιστα, η νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο «Frontiers in Veterinary Science» δείχνει ότι τόσο τα παιδιά με αυτισμό όσο και οι ίδιες οι γάτες ωφελούνται όταν συνυπάρχουν στο ίδιο σπίτι.
Όσοι είναι ιδιοκτήτες γάτας, γνωρίζουν ότι η συντροφιά της ευεργετεί τη ψυχολογία
Τα παιδιά με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολίες με τις κοινωνικές δεξιότητες, την επικοινωνία και την διαχείριση των συναισθημάτων.
Η Gretchen Carlisle, επικεφαλής στο Ερευνητικό Κέντρο για την Αλληλεπίδραση Ανθρώπων και Ζώων του Πανεπιστημίου του Missouri, μελέτησε τη δυναμική των κατοικίδιων και από τις δύο πλευρές. Τα παιδιά βρίσκονταν στην ηλικιακή κλίμακα από 6 έως 14 ετών και οι γάτες από 10μηνών μέχρι 4 ετών. Καθ΄ όλη τη διάρκεια της μελέτης, οι οικογένειες που υιοθέτησαν τις γάτες από το καταφύγιο ζώων, τις διατηρούσαν μέσα στο σπίτι και ήταν υπεύθυνες για όλη την υγειονομική περίθαλψη τους.
Διαταραχή αυτιστικού φάσματος και γάτες
Η ερευνήτρια παρατήρησε ότι οι γάτες προσαρμόζονται και ανταποκρίνονται θετικά όταν βρίσκεται σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Αντιθέτως, εμφανίζουν προβληματικό χαρακτήρα όταν ζουν αγχωτικές ή έντονες καταστάσεις. Στην πραγματικότητα τα νοικοκυριά με παιδιά με διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού παρουσιάζουν έντονες καταστάσεις, αφού περίπου το 70% των παιδιών παρουσιάζουν ξεσπάσματα και το 60% έντονες εκρήξεις θυμού σε καθημερινή βάση.
Ωστόσο, η μελέτη έδειξε ότι οι γάτες προσαρμόζονται εύκολα στις νέες τους οικογένειες, ενώ στρεσάρονταν ολοένα και λιγότερο με την πάροδο του χρόνου. Οι ερευνητές επισκέφθηκαν οικογένειες που είχαν παιδιά με διαταραχή αυτιστικού φάσματος για να ελέγξουν τις υιοθετημένες γάτες, λίγες ημέρες μετά την υιοθεσία τους για διάστημα 18 εβδομάδων. Οι ερευνητές έλεγξαν τα επίπεδα μιας στρεσογόνας ορμόνης που ονομάζεται κορτιζόλη και εκρήγνυται στα κόπρανα των ζώων και διαπίστωσαν ότι όσο περνούσε ο καιρός, η ορμόνη μειωνόταν.
«Οι γάτες τείνουν, να χάνουν βάρος επειδή όταν είναι στρεσαρισμένες δεν τρώνε, αλλά βρήκαμε ότι τα συγκεκριμένα ζώα τελικά πήραν λίγο βάρος μετά την υιοθεσία τους από τις οικογένειες και το διατήρησαν με την πάροδο του χρόνου. Επομένως και τα δύο ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι γάτες προσαρμόστηκαν καλά», υποστηρίζει η Δρ. Carlisle.
«Η έρευνα αυτή μπορεί να βοηθήσει τους εργαζόμενους σε καταφύγια ζώων να ξεπεράσουν τα εμπόδια που μπορεί να προκύψουν στη διαχείριση όταν γάτες επιστρέφονται εκεί επειδή δεν ταίριαξαν καλά με την οικογένεια που τις υιοθέτησε», σημειώνει η ειδικός. «Η ελπίδα μας είναι ότι και άλλοι επιστήμονες θα προσθέσουν στοιχεία στην εργασία της διερευνητικής μας μελέτης, ώστε τόσο οι γάτες όσο και τα παιδιά να ωφεληθούν», καταλήγει.
Τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού ενδεχομένως να παρουσιάζουν περιστασιακά έντονες συμπεριφορές, που συνοδεύονται από δυνατά, ξαφνικά ξεσπάσματα. Λόγω αυτής της ανησυχίας, ο έλεγχος των γατιών για έναν ήρεμο και εύκολο χαρακτήρα μπορεί να αυξάνει τις πιθανότητες ώστε παιδιά και ζώα να ταιριάξουν καλύτερα.
Αξίζει να αναφερθεί ότι οι γονείς ανέφεραν πως το δέσιμο μεταξύ παιδιών και γάτας ήταν άμεσο και αυτό το δέσιμο παρέμεινε δυνατό με το πέρας του χρόνου ειδικότερα όταν τα παιδιά ήταν υπεύθυνα για τη φροντίδα του κατοικίδιου. Ακόμα το άγχος αποχωρισμού, ο εκφοβισμός και η υπερδραστηριότητα μειώθηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας ενώ αυξήθηκε η ενσυναίσθηση. Μάλιστα, οι περισσότερες οικογένειες υιοθέτησαν μονίμως τη γάτα μετά το πέρας της έρευνας.
