Το  υψηλό τετραετίας του Φεβρουαρίου στη συλλογή αίματος οδηγεί στην εντατικοποίηση των προσπαθειών και όχι στον εφησυχασμό.

 Ο Σίσυφος  τιμωρήθηκε για τις απάτες του στους θεούς: οι “Κριτές των νεκρών” τον έβαλαν να κουβαλά έναν μεγάλο βράχο μέχρι την κορυφή ενός υψηλού λόφου  Ο σκληρός χαρακτήρας της τιμωρίας οφείλεται στην Ύβρη, που διέπραξε απέναντι στους Θεούς, ειδικά η υπερηφάνειά του,  ότι ξεπερνά σε εξυπνάδα τον ίδιο τον Δία. Ο Άδης με μαγικό τρόπο έριχνε την πέτρα, όταν αυτή έφτανε στην κορυφή του λόφου και ο Σίσυφος επαναλάμβανε μόνιμα την ίδια διαδικασία.

Κάπως ανάλογα κινείται και η Αιμοδοσία στην χώρα μας . Γίνεται μια υπερπροσπάθεια για την κάλυψη των αναγκών της χώρας σε αίμα και φτάνουμε στην άκρη του λόφου , και τότε έρχονται οι γιορτές και οι διακοπές και πάλι κατρακυλάμε στην έλλειψη ή καλύτερα στην μερική έλλειψη. Αλλά ας δούμε την πραγματικότητα με αριθμός. Η χώρα μας χρειάζεται 550.000 μονάδες τον χρόνο , 45. 000 μονάδες τον μήνα ή 1500 μονάδες την ημέρα , ένας αριθμός καθόλου ευκαταφρόνητος.

Το περασμένο Δεκέμβριο συλλέχθηκαν 40400 μονάδες σημαντικά κάτω από τις ανάγκες μας . Τον περασμένο Ιανουάριο συλλέξαμε 44.000 μονάδες  που ήταν οι περισσότερες τετραετία αλλά και  πάλι λιγότερες από τις ανάγκες μας . Το Φεβρουάριο συλλέξαμε 50000 μονάδες και πάλι ρεκόρ τετραετίας καλύπτοντας τις ανάγκες της Χώρας και διορθώνοντας τις όποιες καθυστερήσεις στις θεραπείες των ασθενών μας , όπως και την ανάκτηση των αποθεμάτων που χρειάστηκε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα να χρησιμοποιήσουμε και να εξαντλήσουμε. Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι η κοινωνία μας  , όταν είναι σε εγρήγορση τα καταφέρνουμε και τα  καταφέρνουμε καλά , όταν επαναπαυόμαστε τότε αρχίζουν τα προβλήματα .

Το βέβαιο είναι ότι μπορούμε και μπορούμε όταν είμαστε συνεπείς και διαρκείς στην συμπεριφορά μας , όταν συνειδητοποιήσουμε ότι οι ανάγκες των συνανθρώπων μας δεν σταματούν ακόμα και στις πιο ειδικές  ή και μεγάλες ημέρες της καθημερινότητά μας.

Θα μου πείτε τώρα γιατί τα λέω αυτά τώρα που τα πράγματα πάνε καλύτερα . Και αφού μπορούμε γιατί δεν   δίνουμε σε αυτό διάρκεια ;  Οφείλουμε απέναντι στο αξιακό μας σύστημα , αλλά και απέναντι στην κοινωνία μας ,  να είμαστε σε μια διαρκή εγρήγορση , να είμαστε προνοητικοί , να είμαστε σταθεροί και διαρκείς στην Αιμοδοσία , να την συνειδητοποιήσουμε ότι είναι μια υπόθεση που αφορά όλους μας και ότι οφείλουμε όλοι να προσπαθήσουμε περισσότερο  για το μεγάλο αυτό σκοπό . Η αρρώστια και η ανάγκη δεν κάνει ποτέ διακρίσεις . Η προστασία της ζωής είναι η μεγαλύτερη προσφορά μας στον άνθρωπο και αυτό το πετυχαίνουμε προσφέροντας Αίμα , με τον καλύτερο τρόπο .

Πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε  οι Επιμηθείς , ερχόμενοι να εξηγήσουμε τι δεν πήγε καλά κι όπως το προσμέναμε , οφείλουμε να είμαστε Προμηθείς των προβλημάτων μας , να προλαμβάνουμε και να μην ερχόμαστε εκ των υστέρων να τα δικαιολογήσουμε .

Γι’ αυτό σε αυτή την προσπάθεια πρέπει να συμμετέχουμε όλοι και όλοι πρέπει να κάνουμε μια προσπάθεια παραπάνω.