Η Διονυσία, ένα κακοποιημένο σεξουαλικά παιδί από την ηλικία των 6 χρόνων, εξομολογείται στην Κέλλυ Σαουάχ-Μαραγκουδάκη, τον εφιάλτη που έζησε στην πιο τρυφερή ηλικία των παιδικών της χρόνων.
Τα παιδιά γεννήθηκαν για να παίζουν, να τρέχουν, να γελούν. Να απολαμβάνουν τα ανέμελα παιδικά τους χρόνια.
Ωστόσο, υπάρχουν και παιδιά που ακόμη και σήμερα αναζητούν τον χαμένο παράδεισο των παιδικών τους χρόνων. Που αναρωτιούνται με ποιο δικαίωμα κάποιοι υπάνθρωποι μπόρεσαν να λερώσουν την αγνή τους καρδιά. Και που ζουν με την απορία: πότε θα έρθει η ώρα που η δικαιοσύνη θα αγαλλιάσει τη ψυχή τους;
Αποκλειστική συνέντευξη στην Κέλλυ Σαουάχ-Μαραγκουδάκη
Ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό
Φρήντριχ Νίτσε
Αυτή η χιλιοειπωμένη φράση είναι κομμένη και ραμμένη για την Διονυσία. Μια γυναίκα που δεχόταν συστηματική σεξουαλική κακοποίηση από την ηλικία των 6 μέχρι τα 16 έτη. Θύτης; Ο οικογενειακός φίλος των γονιών της. Ένας άνθρωπος όπως διηγείται αποκλειστικά στο synenas.gr υπεράνω πάσης υποψίας. Οικογενειάρχης, επαγγελματίας, φίλος και όλα αυτά συνοδευόμενα με τον επιθετικό προσδιορισμό «καλός» ή έτσι ήθελε να φαίνεται.
Η Διονυσία σήμερα και χωρίς κανένα ίχνος ντροπής ή ενοχής μιλάει για πρώτη φορά δημόσια, παραθέτοντας όλα όσα έζησε από τον άνδρα που την κακοποιούσε συστηματικά.
Καλοκαίρι 1984 – Ένα κακοποιημένο παιδί εξομολογείται
«Ο συγκεκριμένος άνδρας μπαινόβγαινε στο σπίτι μας αρκετά συχνά. Ήταν παντρεμένος και είχε δυο γιους στην ηλικία μου. Σήμερα στα 44 μου έτη, διαβάζοντας την κατάθεσή μου στην Ασφάλεια, διαπίστωσα πως ο άνδρας αυτός είχε μια μεθοδικότητα στον τρόπο που δρούσε. Αυτά τα άτομα που προβαίνουν σε τέτοιες συμπεριφορές φροντίσουν να έχουν πάντα ”καλυμμένα τα νώτα τους”. Φρόντιζε να ρίχνει τις ευθύνες σε μένα. Δεν δίσταζε να μου αναφέρει ότι εγώ τον προκαλούσα. Τι πρόκληση μπορεί να προκαλέσει ένα παιδί 6 χρονών;»
H Διονυσία δεχόταν σεξουαλική παρενόχληση από την τρυφερή ηλικία των 6. Την φιλούσε, την άγγιζε, την θώπευε. Στην ηλικία των 9 ετών απαίτησε να του κάνει στοματικό έρωτα, ενώ από τα 12 ξεκίνησε να τη βιάζει παρά φύσει, για να μην αφήσει ίχνη. Ο βιαστής της φρόντιζε να απέχει από την σεξουαλική διείσδυση ενάμιση μήνα περίπου ούτως ώστε οι πληγές του σώματος να έχουν επουλωθεί.
«Η κακοποίηση δεν γινόταν πάντα μέσα στο σπίτι μου. Άλλοτε ενώ βρισκόμουν στο πάρκο με φώναζε και με απομόνωνε σε κάποια γωνία, άλλοτε με έπαιρνε από το σπίτι μου με το πρόσχημα ότι θα με πάει να παίξω με τα παιδιά του και με κακοποιούσε πριν και μετά την επιστροφή μου. Με δωροδοκούσε με γλυκά, μικρά δωράκια δημιουργώντας μου έτσι ένα αίσθημα ενοχής, ότι πληρωνόμουν για τις υπηρεσίες που του παρείχα. Στην προεφηβεία μου και ενώ άκουγα πως οι εκδιδόμενες γυναίκες παίρνουν κάποιο αντίτιμο, αισθανόμουν ότι και εγώ εκδίδομαι.»
Η «αγάπη» που έγινε απειλή
«Κέλλυ μου, μέχρι την ηλικία των 10 προσπαθούσε να μου περάσει ότι οι πράξεις του ήταν από καθαρή αγάπη. Αργότερα και καθώς μεγάλωνα και αντιδρούσα -μετά από κάθε βιασμό- μου έλεγε πως η μόνη υπεύθυνη είμαι εγώ. Με απειλούσε πως εάν μιλήσω θα το μετανιώσω, πως δεν θα με πιστέψει κανείς, πως θα γίνω ρεζίλι. Μου δημιουργούσε διαρκώς ενοχές και τύψεις.»
Ο θύτης σταμάτησε να την κακοποιεί όχι από δική του επιλογή αλλά επειδή το θύμα μεγάλωνε και αντιδρούσε. «Τον απέφευγα. Όσο μπορούσα τον απέφευγα. Να φανταστείς θυμάμαι μια φορά ενώ βρισκόμουν στο δωμάτιό μου, άκουσα τη φωνή του. Πήδηξα από το μπαλκόνι και έγινα καπνός. Η μάνα μου με έψαχνε. Όταν γύρισα την έβγαλα τρελή λέγοντάς της ότι απουσίαζα για ώρες από το σπίτι. Και άλλα πολλά παρόμοια περιστατικά.
Διαβάστε την συνέχεια της συγκλονιστική αποκλειστικής συνέντευξης για την συστηματική σεξουαλική κακοποίηση στο synenas.gr
