Το δεύτερο Lockdown είναι δυστυχώς προ το πυλών. Λίγο πολύ όλοι μας γνωρίζουμε τον αρνητικό αντίκτυπό του στην ψυχολογία μας. Η απομόνωση είναι σκληρή και οι τριβές που μπορούν να προκληθούν αν μοιραζόμαστε το σπίτι, συχνές και αναπόφευκτες. Πάντα όμως μπορούμε να ασχοληθούμε με ποικίλες δραστηριότητες, ώστε να είμαστε παραγωγικοί.

Ο θετικός τρόπος σκέψης είναι πολύ σημαντικός. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν βλέπει τα πράγματα αισιόδοξα. Όσο δύσκολο και αν φαντάζει -ειδικά την δεδομένη στιγμή- θα περάσει και αυτό.

Πόσο εύκολο όμως είναι αυτό, ειδικά σε έναν επιχειρηματία ή εργαζόμενο που λόγω της παρούσας κατάστασης κινδυνεύει με την χρεοκοπία και την φτώχια; Πόσο εφικτό είναι για έναν άνθρωπο που θα απομονωθεί πλήρως από την υπόλοιπη κοινωνία, εξαιτίας υποκείμενου νοσήματος ή της ηλικίας του; Η απάντηση είναι απλή, τα προαναφερθέντα μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνον με αλληλεγγύη και συλλογική προσπάθεια.

Ψυχική Υγεία

Η αναζήτηση βοήθειας δεν είναι αδυναμία. Ένας άνθρωπος που ζητά βοήθεια σημαίνει ότι έχει αυτογνωσία, μια από τις σημαντικότερες ικανότητες. Ευτυχώς η τεχνολογία επιτρέπει την επικοινωνία μέσω διαδικτύου. Ως εκ τούτου η ψυχοθεραπεία γίνεται εφικτή ακόμη και από απόσταση. Ένα ποιοτικό θεραπευτικό πλαίσιο είναι δυνατό να επιτευχθεί. Όλο και περισσότεροι θεραπευτές προσφέρουν θεραπεία εξ αποστάσεως. Πολλοί παρέχουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους σε ανθρώπους που βρίσκονται σε οικονομική δυσπραγία στο Lockdown, η οποία δεν τους επιτρέπει να φροντίσουν επαρκώς τον εαυτό τους.

Ακόμη και αν δεν υπάρχει δυνατότητα για εξ αποστάσεως θεραπεία, ένας άνθρωπος μπορεί να αναζητήσει βοήθεια με άλλους τρόπους. Η εξωτερίκευση των σκέψεων και συναισθημάτων σε σημαντικά πρόσωπα, μπορεί να είναι πολυ ευεργετική. Μόνο η διαδικασία, απελευθερώνει την ψυχή και το μυαλό. Ακόμη και στην περίπτωση που δεν νιώθουμε καλά να “μιλήσουμε”, μπορούμε να γράψουμε τις σκέψεις μας. Ίσως αυτές να εξελιχθούν και σε μυθιστόρημα. Ο Σαίξπηρ έγραψε τον Βασιλιά Ληρ στην διάρκεια της πανούκλας.

Πως θα περάσει η ώρα δημιουργικά; 

Κοιτώντας την ζωή πρακτικά, πολλές εταιρίες προσφέρουν εργασία με αξιοπρεπή χρήματα, σε πολύγλωσσους. Από τις ευρωπαϊκές γλώσσες τα Γερμανικά παρουσιάζονται ως η πλέον καλοπληρωμένη. Μέσα από την στέρηση της εργασίας μας και της ελεύθερης ζωής, ίσως καταφέρουμε να βγούμε μακροπρόθεσμα κερδισμένοι. Υπάρχουν πολλές εφαρμογές και εγχειρίδια, τα οποία έχουν εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό, που μας επιτρέπουν να μάθουμε μια γλώσσα μόνοι μας. Ίσως το σκεπτικό που πρέπει να ακολουθήσουμε να μην είναι το πως θα περάσουμε αναίμακτα την κατάσταση αυτή, αλλά το πως θα καταφέρουμε να βγούμε και κερδισμένοι.

Ομολογουμένως το Lockdown είναι κάτι πολύ δυσάρεστο και ψυχοφθόρο. Σκοπός του άρθρου, είναι η ψυχρή αντιμετώπιση του ώστε να υπάρξει κάτι θετικό. Όσο καιρό διαρκέσει το σκεπτικό είναι η απόκτηση ευελιξίας. Για παράδειγμα πολλοί θέλουν να ανακαινίσουν το σπίτι τους. Η έλλειψη χρημάτων δεν τους επέτρεπε να προχωρήσουν σε αυτή. Πλέον παρόλο που η έλλειψη χρήματων εξακολουθεί να είναι γεγονός, υπάρχει άπλετος χρόνος. Το βάψιμο του σπιτιού, η διόρθωση του πατώματος, η γενική του σπιτιού, μπορούν όλα να γίνουν. Ως εκ τούτου επιτυγχάνεται η εξοικονόμηση αρκετών χρημάτων.

Αναζωπύρωση των σχέσεων

Οι φρενήρεις ρυθμοί ζωής της σύγχρονης πραγματικότητας απομακρύνουν τους ανθρώπους. Όπως και στην πρώτη καραντίνα έτσι και τώρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ότι είχαμε δημιουργήσει τόσο καιρό, αλλά πάντοτε παραβλέπαμε. Άνθρωποι που μένουν μαζί, αλλά δεν επικοινωνούν, αδέρφια που δεν “μιλιούνται” και παιδιά που έχουν καιρό να μιλήσουν με τους γονείς τους. Οι σημαντικοί άνθρωποι της ζωής μας, χρειάζονται περισσότερο από κάθε είδους οικονομική επιτυχία και γενικότερη καταξίωση. Η αγάπη και η στήριξη που αντλείται μπορεί να βοηθήσει σε κάθε είδους δυσκολία.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως οι πρόγονοί μας κατάφερναν να ξεπερνούν τα προβλήματά τους; Πως οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας πέρασαν παγκόσμιους πολέμους αλώβητοι; Πως χάθηκαν παιδιά και αδέρφια, αλλά οι άνθρωποι προχωρούσαν ξεπερνώντας κάθε είδους τροχοπέδη; Οι ανθρώπινες σχέσεις ήταν αληθινές και δυνατές. Ένας συγγενής ήταν όντως ένα άτομο που μπορούσε κάποιος να απευθυνθεί και όχι ένα άτομο που έπρεπε απλά να ευχηθεί στα γενέθλιά του. Ο γείτονας λειτουργούσε συχνά ως θείος για τα παιδιά και ξάδερφος για τους γονείς. Γενικότερα οι άνθρωποι δεν προσέβλεπαν στην υλική καταξίωση και δεν ακολουθούσαν κίβδηλες αξίες.

Ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο “δώρο” του lockdown. Ίσως μέσα από αυτό να αναθεωρήσουμε τι πραγματικά έχει σημασία στην ζωή. Ίσως μετά από όλα αυτά οι κοινωνικές επιταγές να είναι διαφορετικές.

Στοιχεία από: www.futurelearn.com