Μια νέα κλινική δοκιμή ακολουθεί μια ”ασυνήθιστη” προσέγγιση για να βοηθήσει ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ.

Η μελέτη για το διαβήτη χρηματοδοτείται από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας και είναι η πρώτη τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή μιας ενδιαφέρουσας υπόθεσης.

Συγκεκριμένα, η δοκιμή αντί για φάρμακα χρησιμοποιεί μια διατροφική δίαιτα, ούτως ώστε να βελτιώσει τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα και να αναδιαμορφώσει το σώμα με την ανακατανομή της ενέργειας μακριά από τα μεταβολικά επιβλαβή αποθέματα λιπιδίων.

Η μελέτη για το διαβήτη

Ερευνητές διατροφής στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Μπέρμιγχαμ με επικεφαλής την Barbara Gower, Ph.D καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστημών Διατροφής προσλαμβάνουν συμμετέχοντες για μια νέα μελέτη σχετικά με μια βιώσιμη παρέμβαση για ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ ή υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα – δίαιτες χαμηλού γλυκαιμικού βάρους.

Σύμφωνα με την επικεφαλής, τα λιπίδια που αποθηκεύονται γύρω από τα όργανα του σώματος, ιδιαίτερα το πάγκρεας, βλάπτουν τα βήτα κύτταρα που παράγουν και απελευθερώνουν την ινσουλίνη. Σε μια πιλοτική μελέτη, η Dr Gower έχει ήδη αποδείξει ότι η τροποποίηση της διατροφής μπορεί να αφαιρέσει αυτά τα αποθέματα λιπιδίων και να αυξήσει δραματικά την πρώτη φάση παραγωγής ινσουλίνης σε άτομα υψηλού κινδύνου για διαβήτη τύπου ΙΙ -σε προδιαβητικά άτομα.

Οι συμμετέχοντες στη μελέτη ακολούθησαν μία από τις δύο ακόλουθες δίαιτες:

• μια δίαιτα χαμηλή σε λιπαρά ή
• μια δίαιτα χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη που έχει σχεδιαστεί για να ελαχιστοποιεί τις αυξήσεις στα επίπεδα σακχάρου και ινσουλίνης στο αίμα.

Μια δίαιτα χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη περιορίζει τους υδατάνθρακες που οδεύουν γρήγορα στο αίμα και που διασπώνται αργά στο σώμα (κρέατα, πουλερικά, αυγά, δημητριακά, ξηροί καρποί και ορισμένα φρούτα και λαχανικά.) Όλα τα τρόφιμα της μελέτης αποστέλλονται στα σπίτια των συμμετεχόντων κάθε εβδομάδα.

«Ο κύριος στόχος της μελέτης είναι να προσδιοριστεί εάν η δίαιτα μπορεί να «αντιστρέψει» τον διαβήτη τύπου ΙΙ αποκαθιστώντας τη λειτουργία των βήτα κυττάρων», είπε η Gower.

Η λειτουργία των βήτα κυττάρων μειώνεται προοδευτικά στον διαβήτη τύπου ΙΙ. Η μείωση είναι ιδιαίτερα αισθητή στην αρχική φάση της έκκρισης ινσουλίνης.

«Όταν πάσχετε από διαβήτη, δεν έχετε πλέον αυτή την άμεση απελευθέρωση κόκκων ινσουλίνης από τα βήτα κύτταρα», είπε η ειδικός. «Κάνουμε ένεση στους ανθρώπους με γλυκόζη και δεν συμβαίνει τίποτα -μετά από 20 λεπτά, αρχίζουμε να βλέπουμε μια μικρή σταγόνα ινσουλίνης, αλλά χρειάζεται πάντα περισσότερη για να μειώσει τα επίπεδα γλυκόζης. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι συμβαίνει σε κυτταρικό επίπεδο, αλλά νομίζω ότι τα βήτα κύτταρα δεν ανταποκρίνονται πλέον στη γλυκόζη. Είναι σαν να είναι τυφλά». Η τύφλωση μπορεί να σχετίζεται με μια κατάσταση γνωστή ως λιποτοξικότητα.

Το αποτέλεσμα δεν εξαρτάται από την απώλεια βάρους

Υπάρχουν τρόποι μείωσης των έκτοπων λιπιδίων, σύμφωνα με την Gower. Τόσο η βαριατρική χειρουργική όσο και οι δίαιτες με πολύ λίγες θερμίδες έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνουν τη λειτουργία των βήτα κυττάρων.

Οι μαγνητικές τομογραφίες που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια της μελέτης θα αξιολογήσουν την απώλεια λίπους γύρω από το πάγκρεας. Οι άνθρωποι με διαβήτη τύπου ΙΙ δεν είναι όλοι ίδιοι. Υπάρχουν ασθενείς με προβλήματα βήτα κυττάρων και ασθενείς που κυρίως έχουν αντίσταση στην ινσουλίνη.

Ο αντίκτυπος για τους Αφροαμερικανούς

Η ειδικός ανέφερε ότι θα είναι σε θέση να προσδιορίσουν εάν η δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά λειτουργεί καλύτερα σε κάποια άτομα ή η δίαιτα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη λειτουργεί καλύτερα για τους άλλους. Η διάσωση της λειτουργίας των βήτα κυττάρων του παγκρέατος μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους Αφροαμερικανούς, οι οποίοι ως ομάδα παρουσιάζουν υψηλό επιπολασμό διαβήτη για λόγους που δεν μπορούν να εξηγηθούν από τον τρόπο ζωής τους.

Δημοσιευμένα δεδομένα έχουν δείξει ότι ο προδιαβήτης στους Αφροαμερικανούς συνδέεται μοναδικά με τα λιπίδια του παγκρέατος, σύμφωνα με την Gower. «Οι Αφροαμερικανοί εμφανίζουν αυξημένη ανταπόκριση στα βήτα κύτταρα καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής τους, καθιστώντας τους εγγενώς ευάλωτους στο οξειδωτικό στρες και το στρες του ενδοπλασματικού δικτύου που συμβαίνουν με την έκκριση ινσουλίνης. Πιστεύουμε ότι ένα «δεύτερο χτύπημα» από τη λιποτοξικότητα μπορεί να προκαλέσει μια ξεχωριστή και ιδιαίτερα λοιμώδη αιτιολογία ασθένειας στους Αφροαμερικανούς».

Εφόσον η κλινική δοκιμή είναι επιτυχής, θα μπορούσε να δείξει τον δρόμο για νέες συστάσεις για την κλινική φροντίδα του πρώιμου διαβήτη τύπου ΙΙ.