Καθώς ο ελεύθερος χρόνος ενός ατόμου αυξάνεται, αυξάνεται και η ευτυχία αυτού του ατόμου, όμως ο υπερβολικός ελεύθερος χρόνος μπορεί να επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις στην ζωή, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε από την Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση.

“Οι άνθρωποι συχνά διαμαρτύρονται για το ότι είναι πολύ απασχολημένοι και εκφράζουν ότι θέλουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Αλλά συνδέεται στην πραγματικότητα ο περισσότερος ελεύθερος χρόνος με την ευτυχία; Διαπιστώσαμε ότι η έλλειψη ελεύθερου χρόνου οδηγεί σε μεγαλύτερο άγχος και χαμηλότερη υποκειμενική ευημερία”, δήλωσε η Marissa Sharif, Ph.D, επικεφαλής συγγραφέας της εργασίας. «Ωστόσο, ενώ ο πολύ λίγος ελεύθερος χρόνος κάνει κακό, ο υπερβολικός δεν είναι πάντα καλός».

Τα δεδομένα της έρευνας

Οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα από 21.736 Αμερικανούς που συμμετείχαν στην Αμερικανική Έρευνα για τον ελεύθερο χρόνο μεταξύ 2012 και 2013. Οι συμμετέχοντες έδωσαν μια λεπτομερή περιγραφή του τι έκαναν κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 24 ωρών και αξιολόγησαν την ευημερία τους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι καθώς αυξανόταν ο ελεύθερος χρόνος, αυξανόταν και η ευημερία, αλλά η ευημερία αυτή άρχισε να μειώνεται μετά τις πέντε ώρες ελεύθερου χρόνου. 

Οι ερευνητές ανέλυσαν επίσης δεδομένα από 13.639 εργαζόμενους Αμερικανούς που συμμετείχαν στην Εθνική Μελέτη του εργατικού δυναμικού μεταξύ 1992 και 2008. Μεταξύ των πολλών ερωτήσεων της έρευνας, οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν (π.χ. «Κατά μέσο όρο, τις ημέρες που δουλεύεις, πόσες ώρες [λεπτά] έχεις για τις δικές σου δραστηριότητες; ») και την υποκειμενική ευημερία τους, η οποία μετρήθηκε ως ικανοποίηση από τη ζωή (π.χ.« Πώς νιώθεις για τη ζωή σου αυτές τις μέρες; Θα λέγατε ότι αισθάνεστε 1 = πολύ ικανοποιημένος, 2 = κάπως ικανοποιημένος, 3 = κάπως δυσαρεστημένος ή 4 = πολύ δυσαρεστημένος; “)

Για άλλη μια φορά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα υψηλότερα επίπεδα ελεύθερου χρόνου σχετίζονται σημαντικά με υψηλότερα επίπεδα ευημερίας, αλλά μόνο μέχρι ένα σημείο. Μόλις αυτό το σημείο ξεπεραστεί, η ευημερία αρχίζει να φθίνει.

Τα διαδικτυακά πειράματα

Για να διερευνήσουν περαιτέρω το φαινόμενο, οι ερευνητές πραγματοποίησαν δύο διαδικτυακά πειράματα στα οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 6.000 συμμετέχοντες. Στο πρώτο πείραμα, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να φανταστούν ότι έχουν ένα συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο ελεύθερου χρόνου κάθε μέρα για τουλάχιστον έξι μήνες. Οι συμμετέχοντες επιλέχθηκαν τυχαία και του δόθηκαν (15 λεπτά ανά ημέρα),  (3,5 ώρες την ημέρα) και (7 ώρες την ημέρα) ελεύθερου χρόνου. 

Τόσο στη χαμηλή όσο και στις υψηλή ομάδα ελεύθερου χρόνου αναφέρθηκαν χαμηλότερα επίπεδα ευτυχίας από τη ομάδα με 3,5 ώρες ελεύθερου χρόνου την ημέρα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ομάδα με τον λιγότερο ελεύθερο χρόνο αισθανόταν περισσότερο άγχος από εκείνους με τις 3,5 ώρες ελεύθερου χρόνου, αλλά εκείνοι με υψηλά επίπεδα ελεύθερου χρόνου αισθάνονταν λιγότερο παραγωγικοί από αυτούς της μέτριας ομάδας, οδηγώντας και αυτούς σε χαμηλότερα επίπεδα ευτυχίας. 

Στο δεύτερο πείραμα, οι ερευνητές εξέτασαν τον πιθανό ρόλο της παραγωγικότητας. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να φανταστούν ότι έχουν είτε μέτριο ελεύθερο χρόνο (3,5 ώρες) είτε πολύ ελεύθερο χρόνο (7 ώρες), αλλά τους ζητήθηκε επίσης να φανταστούν ότι περνούν αυτόν τον χρόνο με παραγωγικές (π.χ. άσκηση, χόμπι ή τρέξιμο) ή με μη παραγωγικές δραστηριότητες (π.χ. παρακολούθηση τηλεόρασης ή χρήση υπολογιστή). Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες με περισσότερο ελεύθερο χρόνο ανέφεραν χαμηλότερα επίπεδα ευημερίας όταν συμμετείχαν σε μη παραγωγικές δραστηριότητες.