Ο βελονισμός είναι ένα θεωρητικό, σύνθετο και ολοκληρωμένο σύστημα θεραπείας που βασίζεται στην ανώδυνη τοποθέτηση βελονών σε σαφώς καθορισμένα σημεία του δέρματος.
Συνέντευξη στην Κέλλυ Σαουάχ-Μαραγκουδάκη
Για τη εναλλακτική θεραπευτική μέθοδο του βελονισμού, ο οποίος βασίζεται στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική, τοποθετείται ο Dr Ευθύμιος Στόκας.
Η προσφορά του βελονισμού στη θεραπεία
«Ο βελονισμός είναι μια μορφή θεραπείας με την οποία γίνεται η διέγερση συγκεκριμένων δερματικών περιοχών με την τοποθέτηση ιδιαίτερα λεπτών βελόνων. Με τη συγκεκριμένη μέθοδο σκοπεύουμε:
-
Ευθύμιος Στόκας,
Ιατρός Εφαρμογής Βελονισμού, Διπλωματούχος Διευθνούς Μετεκπαιδευτικού Κέντρου «ΑcuScience», Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Βελονισμού.Να θεραπεύουμε διάφορες ασθένειες
- Να σταματήσουμε τον oξύ ή χρόνιο πόνο
- Να προλάβουμε την εκδήλωση μιας ασθένειας
- Να αντιμετωπίσουμε χρόνιες εκφυλιστικές παθήσεις
- Να τονώσουμε και να αναζωογονήσουμε τον οργανισμό
- Να μειώσουμε της λήψη φαρμάκων σε χρόνιες παθήσεις
- Να ανακουφίσουμε τον ασθενή από ενοχλητικά συμπτώματα
- Να καταπολεμήσουμε διάφορες έξεις (όπως πολυφαγία, κάπνισμα, αλκοόλ)
Ο βελονισμός έχει καθιερωθεί παγκοσμίως ως ένα άρτιο θεραπευτικό μέσο, στερείται παρενεργειών και είναι εντελώς ακίνδυνος, όταν εφαρμόζεται από σωστά εκπαιδευμένους ιατρούς που τηρούν τους κανόνες εφαρμογής του. Οι βελόνες που χρησιμοποιούνται είναι αποστειρωμένες μιας χρήσης», εξηγεί ο ιατρός εφαρμογής βελονισμού.
Ο βελονισμός δρα ως φυσικό φάρμακο
«Ο βελονισμός είναι μια ολιστική ιατρική που δίνει τη δυνατότητα στο σώμα να θεραπεύσει τον εαυτό του. Η δράση του βελονισμού αφορά το νευρο-ενδοκρινο-ανοσιακο-αγγειακό σύστημα, ούτως ώστε να εξισορροπήσουν οι αλλοιωμένες λειτουργίες του οργανισμού στη βάση μιας ασθένειας.
Σε αντίθεση με του δυτικού τύπου θεραπευτική προσέγγιση που αφορά τη λήψη φαρμάκων (χημικών ουσιών ξένων προς το σώμα και πολλές φορές έχουν παρενέργειες), ο βελονισμός διεγείρει τις φυσικές άμυνες του οργανισμού και τον βοηθά να θεραπευτεί μόνος τους.
Τα πεδία εφαρμογής του βελονισμού
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο βελονισμός επιβεβαιώθηκε από εκατοντάδες κλινικές και εργαστηριακές έρευνες, οι οποίες ανακοινώθηκαν σε παγκόσμια συνέδρια. Ο βελονισμός ενδείκνυται για:
- Καρδιολογικές παθήσεις → Υπόταση, Υπέρταση, Παθήσεις των αγγείων κ.ά.
- Ωτορινολαρυγγολογικές παθήσεις → Αλλεργική ρινίτιδα, Ίλιγγος, Εμβοές κ.ά.
- Μυοσκελετικά σύνδρομα →Ισχιαλγία, Οσφυαλγία, Αυχεναλγία, Ημικρανία, Οστεοαρθρίτιδα, Μυαλγία, Ινομυαλγία κ.ά.
- Νευρολογικές παθήσεις →Νόσος Πάρκινσον, Νόσος Aλτσχάιμερ, Σκλήρυνση κατά Πλάκας, Παράλυση άνω και κάτω άκρων κ.ά.
- Ψυχοσωματικές παθήσεις → Αυπνία, Μελαγχολία, Φοβία, Άγχος, Ήπια μορφή κατάθλιψης, Κρίσεις πανικού, Εθισμοί (αλκοόλ, κάπνισμα ή ναρκωτικά) κ.ά.
- Πνευμονολογικές παθήσεις → Κοινό κρυολόγημα, Βρογχίτιδα, Βρογχικό άσθμα
- Γαστρεντερολογικές παθήσεις → Νόσος του Crohn, Γαστρίτιδα, Έλκος του δωδεκαδακτύλου, Ανορεξία, Παχυσαρκία, Δυσκοιλιότητα κ.ά.
- Ουρολογικές παθήσεις → Γυναικολογικές διαταραχές περιόδου, Δυσμηνόρροια, Κλιμακτήριος
- Κοσμητική ιατρική → Ρυτίδες, Μαύροι κύκλοι, Αύξηση παραγωγής κολλαγόνου, Βελτίωση ελαστικότητας του δέρματος κ.ά.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο: velonismoskorinthos.gr
Ο βελονισμός στην πράξη
«Το ιστορικό, η κλινική εξέταση, η διαγνωστική διαδικασία δεν διαφέρουν από αυτά της κλασικής ιατρικής.
Ανάλογα με την πάθηση, τοποθετούνται βελόνες μιας χρήσης, σε ειδικά επιλεγμένα σημεία του σώματος. Η τοποθέτηση είναι ανώδυνη. Μετά τον βελονισμό ο ασθενής μπορεί να συνεχίσει κανονικά οποιαδήποτε δραστηριότητα δίχως πρόβλημα. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας μπορούν να λαμβάνονται φάρμακα ή συμπληρώματα διατροφής, καθώς δεν επηρεάζουν τη θεραπεία. Τέλος, ο βελονισμός δεν είναι μόνο ένα καλό παυσίπονο. Είναι μια θεραπεία που έχει μεσοπρόθεσμη – μακροπρόθεσμη δράση», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Στόκας.
Βελονισμός και Νομικό Πλαίσιο
Ουσιαστικά αναφέρεται ότι η εφαρμογή του βελονισμού πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από ιατρούς που διαθέτουν εμπειρία και έχουν εκπαιδευτεί στον βελονισμό.
Η ιστορία του βελονισμού
Σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα, μεταξύ του 3000 και 2500πΧ, στη περιοχή του Κίτρινου Ποταμού, αναπτύχθηκε ένας σπουδαίος πολιτισμός που παρήγαγε μεγάλες ανακαλύψεις σε επιστήμες και τέχνες.
Σταθμός για τη διάδοση του βελονισμού στη Δύση υπήρξε το διπλωματικό ταξίδι του προέδρου Νίξον το 1971 στη Κίνα. Ενα μέλος της δημοσιογραφικής αποστολής, ο αρχισυντάκτης των New York Times, James Reston ανέπτυξε οξεία σκωλικοειδίτιδα, χειρουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ο βελονισμός ως μετεγχειρητική αναλγησία. Το γεγονός αυτό κάνει το γύρο του κόσμου. Αμερικανοί ιατροί επισκέφθηκαν την Κίνα, παρακολούθησαν χειρουργικές επεμβάσεις με βελονισμό και οι ανακοινώσεις τους πυροδότησαν το ενδιαφέρον του κοινού και της ιατρικής κοινότητας.
Στην αρχή, ο βελονισμός αντιμετωπίσθηκε με δυσπιστία και τάση απόρριψης από τους ιατρούς και τις ιατρικές κοινότητες. Ο κυριότερος λόγος ήταν ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμες βιβλιογραφικές πηγές για τον βελονισμό, οπότε η μέθοδος αυτή στερούντο αξιοπιστίας. Σήμερα, η ιατρική κοινότητα παγκοσμίως αντιμετωπίζει με τελείως διαφορετικό τρόπο τον βελονισμό.
Το 1993, το έγκριτο ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine» δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας εθνικής έρευνας που αποκάλυψε ότι πάνω από 34% του Αμερικανικού λαού είχε καταφύγει τουλάχιστον σε μια μη συμβατική θεραπεία τον προηγούμενο χρόνο. Παράλληλα ειδικοί επιστήμονες από όλο τον κόσμο επισημαίνουν ότι τα ιατρικά συστήματα των εξελιγμένων δυτικών κρατών γίνονται πιο πολυπνευματικά και ολοκληρωμένα όταν αποδέχονται θεραπείες μη δυτικής προέλευσης. Για την Ελλάδα δεν υπάρχουν σοβαρά
«Να θυμάστε ότι ο βελονισμός δεν είναι πανάκεια. Εφαρμόζεται μόνος ή σε συνδυασμό με άλλα σύγχρονα θεραπευτικά – διαγνωστικά μέσα. Ο ειδικός ιατρός γνωρίζει τα όρια και την αποτελεσματικότητα κάθε θεραπευτικής αγωγής που εφαρμόζει και μπορεί να συμβουλέψει κατάλληλα τους ασθενείς του», καταλήγει ο ειδικός.