Η διαλειμματική νηστεία που είναι αρκετά δημοφιλής στις σήμερον ημέρες, αποδεικνύεται σύμμαχος για τους ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη.
Σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς, η διαλειμματική νηστεία μπορεί να εξασφαλίσει θετικές αλλαγές στους μεταβολικούς δείκτες των ασθενών. Πρόκειται για μια σειρά διατροφικών προτύπων κατά τα οποία καταναλώνονται ελάχιστες ή καθόλου θερμίδες για χρονικές περιόδους 12 ωρών κατ’ επανάληψη.
Για να διαπιστώσουν την επίδραση της συγκεκριμένης δίαιτας στη μεταβολική υγεία, οι ερευνητές μελέτησαν 14 άτομα με ΣΔ2 ηλικίας 50-57 ετών, σε ίσο αριθμό για τα δύο φύλα και με Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) ≥25, για τα οποία κράτησαν μετρήσεις αναφορικά με το βάρος και τις τιμές σακχάρου στο αίμα κατά την έναρξη της μελέτης, η οποία διακρίθηκε σε δύο πειραματικές περιόδους τριών εβδομάδων με μια χρονική απόσταση 4 εβδομάδων μεταξύ τους.
⇒ Ιδανικό βάρος γυναίκας ανάλογα με το ύψος και την ηλικία της
Διαλειμματική νηστεία – Έρευνα και συμπεράσματα
Κατά την πρώτη φάση, ζητήθηκε στους συμμετέχοντες να ακολουθούν τη συνήθη διατροφή τους εντός 10 ωρών κατά τη διάρκεια της ημέρας και να έχουν ολοκληρώσει την πρόσληψη τροφής το αργότερο έως τις 18:00. Πέρα από αυτό το χρονικό παράθυρο, επιτρεπόταν μόνο να καταναλώνουν νερό, απλό τσάι ή καφέ σκέτο, καθώς και αναψυκτικά χωρίς θερμίδες με μέτρο. Κατά τη δεύτερη φάση, μπορούσαν να τηρήσουν το σύνηθες διατροφικό τους πρόγραμμα στο πλαίσιο 14 τουλάχιστον ωρών, χωρίς άλλους περιορισμούς. Εν προκειμένω και για να διαπιστωθεί αν κατανάλωναν ίδιες τροφές, οι συμμετέχοντες είχαν συμπληρώσει ένα διατροφικό ημερολόγιο κατά την πρώτη φάση.
Και στις δύο φάσεις ο νυχτερινός ύπνος ήταν περίπου 8 ώρες, ενώ στην πρώτη είχαν καταναλώσει τα τρόφιμα της ημέρας σε 9,1 ώρες κατά μέσο όρο και σε 13,4 κατά τη δεύτερη. Κατά την πρώτη φάση σημειώθηκε μια μικρή απώλεια βάρους, ωστόσο οι σημαντικότερες διαφορές έδειξαν ότι:
Με τη διαλειμματική νηστεία της πρώτης φάσης μειώθηκαν τα επίπεδα γλυκόζης 24ώρου (μείωση του σακχάρου στο αίμα κατά τη νύχτα), ενώ ο μέσος χρόνος διατήρησης της γλυκόζης στο αίμα στο φυσιολογικό εύρος τιμών αυξήθηκε σε 15,1 ώρες έναντι 12,2 ωρών για τη δεύτερη φάση.
Η γλυκόζη το πρωί ήταν σταθερά χαμηλότερη στην πρώτη φάση, γεγονός που σχετίζεται πιθανώς με τις μόνιμες αλλαγές στις τιμές της γλυκόζης τη νύχτα. Από την άλλη, η υπογλυκαιμία (χαμηλό σάκχαρο στο αίμα) δεν σημείωσε μεγάλη αύξηση με τη διαλειμματική νηστεία ούτε αναφέρθηκαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, αποδεικνύοντας ότι ένα παράθυρο περίπου 10 ωρών αποτελεί ασφαλή και αποτελεσματική διατροφική παρέμβαση για ενήλικες με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι δεν παρουσιάστηκαν σημαντικές διαφορές στο ηπατικό γλυκογόνο μεταξύ των δύο φάσεων, όπως και στην ποσότητα και σύνθεση του ηπατικού λίπους. Μεταξύ άλλων, επεσήμαναν ότι οι μηχανισμοί πίσω από τη βελτίωση της ρύθμισης της γλυκόζης χάρη στη διαλειμματική νηστεία παραμένουν ασαφείς. Ο περιορισμός της πρόσληψης στη διάρκεια της ημέρας αποκλειστικά και η επέκταση της διάρκειας της νυχτερινής νηστείας μπορούν να εξασφαλίσουν ευεργετικά αποτελέσματα στη μεταβολική υγεία.
Διαλειμματική νηστεία – Επιπτώσεις στην υγεία
Οι ερευνητές διερεύνησαν ότι η συγκεκριμένη μορφή δίαιτας δεν προκαλεί κάποια επίπτωση στο ανοσοποιητικό σύστημα (τουλάχιστον στη συγκεκριμένη μελέτη που ακολουθήθηκε για μικρό διάστημα) και ότι οι δίαιτες που στηρίζονται στη μειωμένη θερμιδική πρόσληψη μπορεί να επιβραδύνουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού.